Dziedziniec

Hoshi

Pobiegłam za Martyną i Papem.

//znów piszemy razem Smile

//

Sharkrish

Krople potu zaczęły spływać jej po sierści (czy wilki się pocą? jakby się moja nauczycielka biologi dowiedziała, że nie wiem to by było xD), czuła się coraz bardziej zmęczona- większość bodzców do niej nie docierało ponieważ w głowie szamotały jej się dwie myśli: odciagnąć straźników jak najdalej sie da a przy tym nie dać się złapać

Blue

Nagle jeden z strażników wybiegł przed wilczycę i zaszedł jej drogę w dłoniach miał ukrytą siatkę.Reszta starała sie jak najszybciej okrążyć wilczycę dudnienie ich butów rozlegało się po okolicy lecz milkło przy burzy która stworzyła twardą i trudną do przebycia "ścianę"

Spiew dziewczyny rozległ sie po zamku ale nagle został gwałtownie stłamszony.
Blue poczuła nadgarstek na swojej szyi zamilkła natychmiast.
-Co ty wyrabiasz Foul..?-Severus warknął wściekły za dużo wspomnień wiązało go z Foul i z muzyką..

Blue patrzyła pusto w okno..czuła tysiące zapachów nawet raz zdawało się jej że słyszy wilcze wycie.Jakieś światełko zapaliło się w niej nie wiedząc dlaczego.
-Nie pamiętasz..?-Odpowiedziała pytaniem na pytanie ale jedyne co poczuła to kolejny Kopniak.
-CZY TY TYLKO TO POTRAFISZ..?!-Warknęła złowieszczo.
-Nauczę cię Pokory Blue..nauczę tego co kiedyś wychodziło ci całkiem nieżle-Severus usiadł na krześle i wziął do dłoni Butelkę wina.
-Ja cię nie nawidzę..-mruknęła.

Po raz kolejny upadła na ziemię po zapuchniętym policzku płynęła krew.
Słyszała ostre dudniące kroki w jej głowie..przez zamglone oczy widziała jak ktoś podchodzi i kuca przy niej jak przy dziecku.
-Podstawowa Zasada Blue zawsze słuchaj jak do ciebie mówią.-uśmiechnął się kwaśno.

Przywódca Pioruna wstał i otrzepał odzież z obrzydzeniem patrząc na okaleczone ciało Foul. W odali stał Artemis.
-Weż ją stąd do piwnicy-wyszedł bez słowa z sali.

Hoshi

Wsłuchiwałam się w śpiew kierując się nim.Jednak malodia nagle urwała się.

Pap

- Szybko! - krzyknałem, zmartwiony nagłym przerwaniem śpiewu Blue

Po paru chwilach byliśmy przy drzwiach pomieszczenia z którego dochodził wcześniej śpiew.

Wszedłem do pokoju...

Moldrag

Widząc zamieszanie wokół Sharkrish krzyknąłem na strażników, aby ściągnąć na siebie ich uwagę. Już nie chciałem ich zabijać po cichu, bo dziewczyna była w niebezpieczeństwie, więc szybko zacząłem się zbliżać do strażników.

Sztorm

Sztorm atakowała z drugiej strony rzucając się z obnażonymi kłami na kolejnego ze strażników.

"Shar! Nie daj się złapać!" - warknęła i wbiła kły w ramię strażnika szarpiąc nim wściekle na wszystkie strony.

Sharkrish

"próbuje" w myślach klnąc na siebie, ze zostawiła swoją torbe na dziedzińcu- z nia byłoby łatwiej

Nawet tu do jej uszu dotarł urwany śpiew Blue, gdy zauwazyła strażnika z siecią szybko odbiła w prawo i przemkneła między strażnikami któży anjwyraźniej byli zaskoczeni jej reakcją

Martyna

Wściekła i przestraszona nagłym urwaniem się śpiewu Blue biegłam szybko korytarzem, aż w końcu znalazłam się przy drzwiach do jakiegoś pomieszczenia, patrzyłam jak Pap otwiera je i wchodzi do środka...

Hoshi

Stanelam za Papem i Martyna.Czekalam az wejda do pokoju poczy sama weszlam.

Blue

Na dworze:

Strażnicy rozproszyli się popadając w chaos. Jeden biegał to tu tu to tam jedynie starając się złapać któregoś z wilków. Nawet nie zauważyli jak Shar z łatwością dobiega do torby teraz ich celem stał się nie znany chłopak

W Zamczysku:

Drzwi otworzyły się z gromkim chukiem na nieszczęście tłumiąc mniejszy od piwnicznej klapy pod którą zniknęła na wpół przytomna Blue i Artemis.
W pokoju zostało pełno białej zakrwawionej sierść i Grab`er. Który na widok Chłopaka mruknął coś nie zadowolony.
-Tyle lat..-spity głos zadrżał po sali.

Strażnicy stający po każdym z rogów pomieszczeń warknęli widząc dwie dziewczyny.
Po chwili bez słowa ruszyli w ich kierunku a jeden niby ukratykiem przesunął mały stolik dokładnie na klapę..

Pap

Rozejrzałem się po sali.
"Była tu chwilę temu" pomyślałem zły na siebie że się spóźniłem
- Nadal pijesz? - zwróciłem się do Grab'era
- Nie możesz sobie poradzić z sumieniem? - zadrwiłem podchodząc do niego blizej

Hoshi

Spojrzałam na mężczyzne a potem na Papa.
-wy się znacie..-spytałam.

Martyna

-Dowiadujemy się coraz więcej...-warknęłam z kwaśną miną, po czym widząc zbliżających się strażników zmieniłam się w wilka, zjezyłam sierść i wyszczerzyłam kły warcząc wściekle

Sharkrish

(Tak)
Dopadam torby szybko zaczynam w niej grzebać i po chwili okazuje się, ze nie przewidziłam takiej sytuacji, jedyne co mogło mi sie przydac to sznur- szybko go wyjęłam z torby która założyłam, moze i utrudnia to poruszanie sie po lesie jednak Shar czuje się z nia jakoś pewnie- w końcu zawsze ja ma przy sobie.
Przywiązała jeden koniez co pnia drzewa i czekając na strażników w taki sposób iz gdy będa się zbliżać podetnie im nogi napinając sznur