Klatki(Można pisać tylko za zgodą admina)

Hoshi

Zaczełam warczeć groźnie ale czlowiek się tylko roześmiał i uderzył dziwną bronią w kraty.
-na was też przyjdzie pora..-powiedział śmiejąc się

Pap

Zamieniłem się w człowieka.
- Weź mnie najpierw. - powiedziałem do niego
- Chyba wolicie na czymś więcj niż zwykłym wilku eksperymentować? -

Hoshi

-Pap..-jeknelam cicho

Martyna

Człowiek spojrzałm na Papa kpiąco
-Prosze jaki niecierpliwy - zaśmiał się szydząco - Nie martw się, jak skończymy z nią - tu wskazali na mnie - to weźmiemy Ciebie - uśmiechnął się kpiąco, po czym ludzie razem ze mną wyszli

Pap

Zacząłem warczeć. W oczech mych pojawiło se zło w najczystrzej postaci.

- Na ciebie też przyjdzie kolej. - zaśmiałem się z niego i z całej siły uderzyłem pięścią w metalową ścianę, która się odkształciła.

- To takie solidne te wasze klateczki? - teraz to ja z niego zadrwiłem

//Mogę się przebić czy poczekać na swoją kolej do eksperymentowania??//

Martyna

(Zaczekaj, bo ja mam fajny pomysł xP)
Po jakiejś godzinie ludzie wrócili, wrzucili ciało brązowej wilczycy(mnie) do klatki, wilczyca nie dawała żadnych oznak życia
-Zdechła? - rzucił jeden z ludzi, drugi spojrzał na ciało wilczycy uważnie
-Taa...Nie wytrzymała eksperymentów - powiedział, po czym spojrzał na resztę
-No pieski zaraz wasza kolej, a Ty - tu wskazał na Papa - Nie próbuj przebijać sie przez tą ściane, dobrze Ci radzę, jeśli nie chcesz spotkać się z laserami, które zabiją Cię od razu - uśmiechnął się złośliwie - Poza tym, nie dasz rady - dodał i spojrzał na drugiego człowieka
-Zostań z nimi, ja poinforumuję szefa o śmierci tej suki, jak wrócę zabierzemy ją stąd na "cmentarzysko" - uśmiechnął się szyderczo i wyszedł, drugi człowiek stanął na srodku i obserwował Papa i Hoshi z zadowoleniem
(Od razu mówię, klatki są zbyt mocne żebyś się przez nie przebił Pap ;P Pręty pod napięciem...Musiscie czekać, nic się nie martwcie xD)

Pap

//Poczekam. Dlatego się pytałem//

- Coś taki uśmiechnięty? - warknąłem na niego

Uderzałem całym ciałem w ścianę, w końcu nie wytrzymała. Przedostałem się na drugą stronę. Okazało sie jednak że to jedna klatka przedzielona była niezbyt mocną blachą, żeby móc trzymać więcej zwierząt. Ta za ścianą była akurat pusta.

Mężczyzna który czekał, zaśmiał się głośna na widok mojej miny, gdy przekonałem się co jest za ścianą.
- I co wilczku? - zaczął śmiac się jeszcze głośniej

Położyłem się zwinięty w kłębek, zrezygnowany i wycieńczony.
"Jej już nie ma. Na nas też przyjdzie kolej." popatrzyłem na Martynę która zdawała się być martwa

Hoshi

Zorientowałam się że Pap jest po drugiej stronie ściany.Położyłam sie pod tą ścianą.
-Pap..-spytałam cicho
Byłam coraz bardziej wycieńczona

Pap

- Co Ci jest? - wyczułem w jej głosie, że jest coś nie tak

Hoshi

-nie nic..-powiedziałam choć naprawde czułam się fatalnie.Rana na klatce wciąż dawałą o sobie znać.-..a ty jak się czujesz?

Pap

- Szczrze? - zapytałem z troską - Czy tak jak ty?

Hoshi

-no fakt nie czuje się najlepiej..-powiedziałam-..ale chyba żadne znas nie czuje się dobrze..-urwałam nagle patrząc w strone klatki Martyny

Martyna

Leżałam ciągle, nie dając oznak życia
Człowiek, który pilnował wilki zaczął się juz niecierpliwić, bo jego kolega długo nie wracał

Pap

- Zaraz przyjdzie nasza kolej. - powiedziałem czując, że przerwała myślą o Martynie

Hoshi

Nic nie powiedziałam bo wiedziałam że Pap ma racje